Kiedy niespodziewanie stajemy przed koniecznością udzielenia pierwszej pomocy, kluczowe jest szybkie i właściwe działanie. W przypadku różnych rodzajów ran istnieją dwa podstawowe rodzaje opatrunków, które możemy zastosować — opatrunek osłaniający oraz uciskowy. Wiedza na temat ich zastosowań i różnic może uratować zdrowie, a nawet życie poszkodowanego.
Opatrunek osłaniający
Opatrunek osłaniający ma na celu ochronę rany przed zakażeniem oraz umożliwienie jej gojenia się. Stosowany jest przede wszystkim w przypadku drobnych ran, otarć, zadrapań czy oparzeń. Jego zadaniem jest zabezpieczenie miejsca uszkodzenia skóry przed wpływem czynników zewnętrznych takich jak brud, kurz czy bakterie.
Aby prawidłowo wykonać opatrunek osłaniający, należy przede wszystkim oczyścić ranę za pomocą jałowego płynu, np. wody utlenionej lub soli fizjologicznej. Następnie nałożyć jałowy opatrunek, który może być gazikiem, płatkiem czy specjalną folią. Ważne jest, aby nie dotykać bezpośrednio rany palcami, aby nie przenieść bakterii. Opatrunek należy przytwierdzić przylepcem lub bandażem, dbając o to, aby nie uciskał zbyt mocno miejsca zranienia. Można zastosować także siatkę opatrunkową na rany.
Opatrunek uciskowy
Opatrunek uciskowy stosowany jest w sytuacjach, gdy konieczne jest zahamowanie krwawienia z rany. Najczęściej wykorzystywany jest w przypadku głębokich ran ciętych, kłutych czy postrzałowych, które mogą prowadzić do znacznego ubytku krwi oraz uszkodzenia tkanek i naczyń krwionośnych.
Aby wykonać opatrunek uciskowy, należy najpierw ocenić stan poszkodowanego oraz rodzaj rany. Jeśli krwawienie jest silne i pulsujące, może świadczyć o uszkodzeniu tętnicy, co wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. W takiej sytuacji opatrunek uciskowy może być jedynie tymczasowym rozwiązaniem.
Przygotuj jałowy opatrunek (gazik lub płatek) oraz bandaż elastyczny lub inny materiał do ucisku. Nałożyć opatrunek bezpośrednio na ranę, a następnie owijać bandażem, zaczynając od miejsca najbliższego serca i kierując się ku kończynie. Ważne jest, aby bandaż był na tyle ciasno nawinięty, aby zahamować krwawienie, ale nie uciskał zbyt mocno, co mogłoby spowodować niedokrwienie tkanek.
